พุทธสุภาษิต หมวด ว
รวมพุทธสุภาษิต หมวด ว
พุทธสุภาษิต หมวด ว ตามที่เคยรู้จัก พุทธสุภาษิต มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- วันคืน ไม่ผ่านไปเปล่า
- วันคืนผ่านพ้นไป ชีวิตย่อมจะเหลือน้อยลง
- วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมหมดเข้าไป อายุของสัตว์ ย่อมสิ่นไป เหมือนน้ำแห่งแม่น้ำน้อย ๆ ฉะนั้น
- วันคืนล่วงไป ชีวิตของคนก็พร่องลงไป จากประโยชน์ที่จะทำ
- วันคืนล่วงไปเท่าไรชีวิตก็พร่องลงไปเท่านั้น เวลาแห่งความตายรุกไล่เข้าไปทุกอิริยาบท ฉะนั้นจึงไม่ควรประมาทเวลา
- วันคืนเคลื่อนคล้อย อายุก็เหลือน้อยเข้าทุกที
- วันและคืนย่อมผ่านไป
- วัย หมดไปตามลำดับแห่งวัย
- วัยย่อมผ่านพ้นไปทุกขณะทีเดียว
- วัยย่อมเสื่อมลงเรื่อยไป ทุกหลับตา ทุกลืมตา
- วัยสิ้นไปตามคืนและวัน
- วาจาของคน ย่อมส่องเห็นน้ำใจ
- วาจาสุภาษิต ย่อมมีผลแก่ผู้ปฎิบัติ เหมือนดังดอกไม้งาม ที่มีทั้งสีสวย และกลิ่นอันหอม
- วาจาเช่นเดียวกับใจ
- วิญญูชน หากเข้าใกล้บัณฑิตแม้เพียงครู่เดียว ก็รู้ธรรมได้ฉับพลัน เสมือนลิ้นที่รู้รสแกง
- วิญญูชนตำหนิ ดีกว่าคนพาลสรรเสริญ
- เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้, ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้
- เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับ
- เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
- เวลาแต่ละวัน อย่าให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ จะน้อยหรือมาก ก็ให้ได้ประโยชน์อะไรบ้าง
