เบียดเบียน
หมายถึงก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
หมายถึงก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
หมายถึงก. ทำโดยไม่ไว้หน้าผู้ใด.
หมายถึง[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
หมายถึงก. รังแกเบียดเบียน.
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.
หมายถึงก. ยํ่ายี, เบียดเบียน.
หมายถึงก. เบียดเบียน, รบกวน.
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.
หมายถึงว. ใครก็ได้, อะไรก็ได้, เช่น คนใดคนหนึ่ง สิ่งใดสิ่งหนึ่ง.
หมายถึงก. ร่วมคิดกันทำการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่เปิดเผย.
หมายถึงก. เริ่มจับกลุ่มเพื่อทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
หมายถึงก. ทำอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการแก้หน้า.