เครา
หมายถึง[เคฺรา] น. ขนที่ขึ้นตามแก้มหรือขากรรไตร, ราชาศัพท์ ว่า พระทาฐิกะ. (ทมิฬ เค-รา).
หรือคุณกำลังค้นหา เครา, ศอ, ไม้เกาหลัง, รากศัพท์, ราก
หมายถึง[เคฺรา] น. ขนที่ขึ้นตามแก้มหรือขากรรไตร, ราชาศัพท์ ว่า พระทาฐิกะ. (ทมิฬ เค-รา).
หมายถึงน. คำเฉพาะใช้สำหรับเพ็ดทูลพระเจ้าแผ่นดินและเจ้านาย, ต่อมาหมายรวมถึงคำที่ใช้กับพระภิกษุสงฆ์ ข้าราชการ และสุภาพชนด้วย.
หมายถึงน. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.
หมายถึงน. ไม้ด้ามยาว ปลายด้านหนึ่งมักทำเป็นรูปมือ สำหรับใช้เกาหลัง, ราชาศัพท์ ใช้ว่า ฉลองได.
หมายถึงน. รก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสกุน.
หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.
หมายถึงน. หวี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสาง.
หมายถึงน. ที่นอน, ฟูก, (ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยี่ภู่).
หมายถึงน. หนวด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระมัสสุ. (ป.).
หมายถึงน. ลำไส้เล็ก, ราชาศัพท์ว่า พระอันตคุณ. (ป.).
หมายถึงน. คารมของผู้กล่าว, ราชาศัพท์ว่า ฝีพระโอษฐ์.
หมายถึง[ขะหฺนง] น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง.