เจอ,เจอะ
หมายถึงก. พบ, เห็น, ประสบ, ประจวบ.
หมายถึงก. พบ, เห็น, ประสบ, ประจวบ.
หมายถึงน. เหตุที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด, ความบังเอิญเป็น.
หมายถึงก. ตาย เช่น เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเมื่อวานนี้.
หมายถึงก. พบ, พบปะ, พบเห็น.
หมายถึงก. ปะกัน, เจอกัน, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ประสบพบพาน.
หมายถึงน. พบ, ประสบ, ร่วม, ถึง.
หมายถึงสัน. ถ้าว่าเจอ.
หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากอุบัติเหตุ.
หมายถึงก. ประสบอันตรายถึงตาย.
หมายถึงก. เห็น (ใช้แก่อาการเห็นซึ่งต่อเนื่องกับกิริยาอื่น เช่น ขุดพบ ค้นพบ ไปพบ หาพบ), ปะ, ประสบ, เจอะ, เจอ, เช่น พบเพื่อน พบอุปสรรค.
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสบ) ก. พบ.
หมายถึงน. ทาง เช่น ต้องใช้ความพยายามทุกวิถีทางกว่าจะประสบความสำเร็จ.