เจ็บ
หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
ผลการค้นหา
ประเภทการค้นหา
ตัวกรองผลการค้นหา
ค้นเจอ 165 รายการ
จบ
หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.
จบ
หมายถึงก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน; กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.
จบ
หมายถึงน. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน.
ออดแอด,ออด ๆ แอด ๆ
หมายถึงว. อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ; อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ ในความว่า เจ็บออดแอด หรือ เจ็บออด ๆ แอด ๆ.
ระทม
หมายถึงก. เจ็บชํ้าระกำใจ.
แผลเก่า
หมายถึง(สำ) น. ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.
เจ็บแค้น
หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.
ปริโยสาน
หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).
คาราคาซัง
หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น
ปวดร้าว
หมายถึงก. เจ็บปวดไปทั่ว, เจ็บชํ้านํ้าใจ.
คิลาน,คิลาน-,คิลานะ
หมายถึง[คิลานะ-] น. คนเจ็บ. (ป.).