คนดี
หมายถึงน. คนที่มีคุณความดี, คนที่มีคุณธรรม.
หมายถึงน. คนที่มีคุณความดี, คนที่มีคุณธรรม.
หมายถึงน. คำว่าคนตํ่าช้าไม่มีตระกูลดี.
หมายถึงว. มีแสงกล้า, มีแสงพุ่งออกไป, เช่น พระสุริฉัน.
หมายถึงก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
หมายถึงว. เสมอเหมือน, เช่น, อย่าง, เช่น ฉันญาติ.
หมายถึงน. คนดี, คนประพฤติดี. (ป., ส.).
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
หมายถึงน. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม.
หมายถึงน. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุนํ้าข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกนํ้าข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร ว่า นํ้าดี.
หมายถึงน. คนดี, คนที่มีคุณงามความดี, (ใช้ในการยกย่อง). (ป.).
หมายถึง(ปาก) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้องด้วย เช่น คนคนนี้ฉันขอสาปส่งไม่คบอีก.
หมายถึงว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.