ไส
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๔ ว่า ลูกไส.
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๔ ว่า ลูกไส.
หมายถึงก. เสือกไป, ผลักไป, ส่งไป, รุนไป, ดันไป.
หมายถึงก. กดกบลงบนไม้แล้วดันกบเพื่อทำให้หน้าไม้เรียบ ให้เป็นราง หรือลอกบัว ลอกลวด เป็นต้น, ไสไม้ ก็เรียก.
หมายถึงก. กดกบลงบนไม้แล้วดันกบเพื่อทำให้หน้าไม้เรียบ ให้เป็นราง หรือลอกบัว ลอกลวด เป็นต้น, ไสกบ ก็เรียก.
หมายถึงน. น้ำแข็งที่ได้จากการไสก้อนน้ำแข็งไปบนเครื่องไส มีลักษณะเป็นเกล็ดฝอย.
หมายถึงก. ดันก้อนน้ำแข็งไปบนเครื่องไสที่เป็นม้าไม้ ๒ ขาเตี้ย ๆ ตรงกลางมีใบกบฝังจากข้างล่าง ให้คมอยู่ข้างบน เพื่อย่อยน้ำแข็งให้เป็นฝอย, เรียกน้ำแข็งที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า น้ำแข็งไส.
หมายถึง[เปตะวิไส, เปดตะวิไส] น. เปรตวิสัย.
หมายถึงก. ไล่ไปอย่างไม่มีเยื่อใย, ขับไสไล่ส่ง ก็ว่า.
หมายถึง[ปฺราไส] ก. ปราศรัย.
หมายถึง[-ไส] (แบบ) ว. ไม่อยู่เป็นที่, ไม่ติดอยู่กับที่. (ส.).
หมายถึง[-ไส] (โบ) น. อัชฌาสัย.
หมายถึง[ไสยะเวด, ไสยะสาด] น. ตำราทางไสย, วิชาทางไสย.