สะ
หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
ผลการค้นหา
ประเภทการค้นหา
ตัวกรองผลการค้นหา
ค้นเจอ 2,562 รายการ
สะ,สะ,สะสวย
หมายถึงว. สวย.
โคนสมอ
หมายถึง[-สะหฺมอ] ดู กานน ๒.
สรี้
หมายถึง[สะรี้] ดู กระซิก ๒.
มกสะ
หมายถึง[มะกะสะ] น. ยุง. (ป.; ส. มศก).
หาสะ
หมายถึงน. การหัวเราะ, ความสนุกรื่นเริง. (ป., ส.).
กังสะ
หมายถึง(แบบ) น. สัมฤทธิ์ เช่น ดั่งดามพะกังสกล่อมเกลา. (สมุทรโฆษ). (ป.).
นางสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.
สะลาบ
หมายถึงน. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.
สาวสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ นางสะ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงสาวรุ่น.
ศวาสะ
หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).
ศศิ,ศศิ,ศศิน,ศศี
หมายถึง[สะสิ, สะสิน, สะสี] น. “ซึ่งมีกระต่าย” คือ ดวงจันทร์. (ส.).