สมบัติ
หมายถึงน. ความถึงพร้อม หมายถึง ทรัพย์สิน เงินทอง ของใช้ เป็นต้นที่มีอยู่ เช่น ถึงมีสมบัติมากมายก็ไม่พ้นความตายไป ทำงานมาเกือบ ๒๐ ปี มีสมบัติอย่างเดียวคือบ้าน. (ป., ส. สมฺปตฺติ).
ผลการค้นหา
ประเภทการค้นหา
ตัวกรองผลการค้นหา
ค้นเจอ 103 รายการ
สมบัติ
หมายถึง(วิทยา) น. ลักษณะประจำของสาร เช่น ไอโอดีน มีสมบัติเป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเทาดำเป็นเงาวาว หลอมละลายที่ ๑๑๔ °ซ. เมื่อระเหิดให้ไอสีม่วง.
สมบัติบ้า
หมายถึงน. ทรัพย์สินหรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่เพ้อฝันว่าจะได้ เช่น คิดสมบัติบ้า; ข้าวของที่เก็บไว้แต่ไม่มีประโยชน์ เช่น สมบัติบ้าเต็มตู้ไปหมด ไม่รู้จักทิ้งเสียบ้าง.
สมบัติพัสถาน
หมายถึง[สมบัดพัดสะถาน] น. ทรัพย์สิน ที่ดิน และบ้านเรือน.
ราชสมบัติ
หมายถึงน. สมบัติของพระมหากษัตริย์; ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น ขึ้นครองราชสมบัติ.
ธรณีสงฆ์
หมายถึงน. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
สละราชสมบัติ
หมายถึงก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์.
ที่ธรณีสงฆ์
หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
สัมปัตติ
หมายถึงน. สมบัติ. (ป., ส.).
ไอศุริยสมบัติ
หมายถึงน. สมบัติแห่งพระราชาธิบดี.
พัสถาน
หมายถึง[พัดสะ-] น. หลักฐาน, มักใช้เข้าคู่กับคำ สมบัติเป็น สมบัติพัสถาน.
โปร่งแสง
หมายถึงว. มีสมบัติที่แสงผ่านได้. (อ. translucent).