รอ
หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.
หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.
หมายถึงก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ, เช่น เอายาดมรอจมูก เอามีดรอคอ.
หมายถึงก. เข้าหน้า, เผชิญหน้า, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น รอหน้าไม่ติด ไม่อยู่รอหน้า.
หมายถึงก. รอไว้ก่อน.
หมายถึงก. รอคอย, หยุดคอย, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น โดยไม่รั้งรอ.
หมายถึงก. รอโอกาส.
หมายถึงก. รอคอย.
หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.
หมายถึงพระสงฆ์
หมายถึงก. มุ่งรออยู่, รอ; เฝ้า, เฝ้าดู, เช่น คอยจับผิด.
หมายถึงเป็นคำขอร้องให้รั้งรอไว้ก่อน.
หมายถึงก. รอดูชั้นเชิง.