ยง
หมายถึงว. กล้าหาญ เช่น ยงยุทธ์ เยี่ยมยง, เก่งกล้าสามารถ เช่น ตัวยง.
หมายถึงว. กล้าหาญ เช่น ยงยุทธ์ เยี่ยมยง, เก่งกล้าสามารถ เช่น ตัวยง.
หมายถึงว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง.
หมายถึงว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง.
หมายถึงน. สายที่ข้าราชการทหารหรือตำรวจใช้เพื่อแสดงสถานะ มี ๓ ชนิด ได้แก่ สายยงยศราชองครักษ์ สายยงยศเสนาธิการ และสายยงยศนายทหารคนสนิท.
หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).
หมายถึงก. กิริยาที่จะยืนก็ไม่ใช่จะนั่งก็ไม่เชิง.
หมายถึง[เปฺรียง] น. เถาวัลย์เปรียง.
หมายถึง[พฺรวงเพฺรียง] ก. พูดยกยอ.
หมายถึง[เพฺลี่ยง] ก. เลี่ยง, หลีก, พลาด.
หมายถึง[ฉะเหฺลี่ยง] น. ยาน, คานหาม, โดยมากใช้ว่า เสลี่ยง.
หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).
หมายถึง[เปฺรียง] น. นํ้ามัน โดยเฉพาะใช้สำหรับนํ้ามันไขข้อของวัว. (ข. เปฺรง).