พฤกษ,พฤกษ-,พฤกษ์,พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
หมายถึง[พฺรึก] ดู จามจุรี ๒.
หมายถึง[อำพะ-] น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).
หมายถึงดู กระด้าง ๑ (๑).
หมายถึงดู กระวาน ๑ (๑).
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).
หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).
หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).
หมายถึง[-ลา] ดู กระวาน ๑ (๑).
หมายถึงดู แขม ๑ และ เลา ๑.