ปุ
หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
หมายถึงน. บุระ. (ป.).
หมายถึง[กัน-] (กลอน) น. ศอก. (ดู กโบร).
หมายถึงดู บุริมพรรษา
หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).
หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).
หมายถึง[ปุมะ-] ว. เพศชาย. (ป.).
หมายถึง[ปุนดะริก, ปุนทะริก] (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).
หมายถึง[ปุระนะ] ก. บูรณะ. (ส. ปูรณ).
หมายถึง[ปุนะพบ] น. ภพใหม่, การเกิดใหม่. (ป. ปุนพฺภว); สมัยเกิดใหม่ ได้แก่ตอนเริ่มต้นยุคปัจจุบันหลังยุคกลาง.
หมายถึง[ปุนับพะสู, ปุนับพะสุ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๗ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปเรือชัยหรือหัวสำเภา, ดาวหัวสำเภา ดาวสำเภาทอง ดาวสะเภา ดาวยามเกา หรือ ดาวตาเรือชัย ก็เรียก. (ป. ปุนพฺพสุ).