ผลการค้นหา

ค้นเจอ 76 รายการ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๔ เป็นพวกอักษรตํ่า และใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สุเมธ มคธ.

หมายถึง[ทะ] (กลอน) ส. ท่าน, เธอ, เช่น ธ ประสงค์ใด จงสฤษดิ์ดัง หวังวรหฤทัย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.

หมายถึง[อันทะ-] ว. มืด, มืดมน, เช่น อันธกาล; โง่, ทึบ, เช่น อันธปัญญา; มองไม่เห็น, บอด, เช่น อันธจักษุ. (ป., ส.).

หมายถึง[วะทะ-] ก. ฆ่า. (ป., ส.).

หมายถึง[อนทะ-, -ทะ-] ว. มืด, มืดมน; โง่, ทึบ; มองไม่เห็น, บอด. (ป., ส.).

หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).

หมายถึง(แบบ) น. ธง. (ป.).

หมายถึง[ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลา เช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).

หมายถึง[พันทะ-] ก. ผูก, มัด, ตรึง. (ป., ส.). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน

หมายถึง[วะทะกะ] น. คนฆ่า, ผู้ฆ่า; เพชฌฆาต. (ป., ส.).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ