คำไวพจน์ ร้องไห้
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
"คำไวพจน์ ร้องไห้" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำไวพจน์ ร้องไห้ ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
ร้องไห้ = กระซิก,กระอืด,กระโหย,กันแสง,กำสรวล,กินน้ำตา,กินน้ำตาต่างข้าว,คร่ำครวญ,งอแง,จะจ๊า,จาบัล,จาบัลย์,ซะซิกซะแซะ,บีบน้ำตา,ประปราน,พิลาป,ฟูมฟาย,ยม,รวะ,ร่ำไห้,ร้องกระจองอแง,ร้องจ๊า,ร้องห่ม,ลักสร้อย,สะอึกสะอื้น,ฮือ,เครงคร่ำ,เป่าปี่,เศร้าโศก,เสียน้ำตา,แง,แหกปากร้อง,โรท,โรทนะ,โรทะ,โศก,โศกา,โศกาดูร,โศกี,โหยไห้,โอดกาเหว่า,โฮ,ไห้
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น
