คำไวพจน์ ฉลาด
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
"คำไวพจน์ ฉลาด" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำไวพจน์ ฉลาด ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- กรด
- กุศล
- คมกริบ
- คมคาย
- จินดาหรา
- ฉลาด
- ฉลาดเฉลียว
- ชำนาญ
- ซุ่มคม
- ธีร
- ธีร-
- ธีระ
- ประทักษ์
- ประพิณ
- ประวีณ
- ปวีณ
- ปัญญา
- พยัต
- พฤทธ์
- พิทูร
- พุทธิ
- ภูริ
- ภูรี
- รอบรู้
- วิจักขณ์
- วิจักษณ์
- วิทูร
- วิสารทะ
- หัวแหลม
- เฉลียว
- เฉียบแหลม
- เฉโก
- เธียร
- เมธา
- แสนรู้
- โกวิท
- โกศล
- โพธ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น