คำไวพจน์ ทาง
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
"คำไวพจน์ ทาง" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำไวพจน์ ทาง ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- กบิล
- ครรลอง
- จรอก
- ชะช่อง
- ด้าน
- ถนน
- ทำนอง
- ทิศ
- ทิศา
- นิยาม
- นิยามครรลอง
- ปริยาย
- ผลู
- มรคา
- มรรค
- มรรค-
- มรรคา
- มัค
- มัค-
- มัคคะ
- มุข
- มุข-
- ราชิ
- ราชี
- ลู่
- วลัญช์
- วิถี
- สาย
- หน
- หนทาง
- อยน-
- อยน
- อังศุ
- อัทธ-
- อัทธ
- อัทธา
- อัทธาน
- อัทธ์
- เชราะ
- เซราะ
- เบื้อง
- เส้นทาง
- แพ่ง
- โอกาส
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น