คำไวพจน์กลุ่ม อารมณ์/ความรู้สึก
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
คำไวพจน์กลุ่ม อารมณ์/ความรู้สึก ทั้งหมด
- กริ้ว
- ขัดเคือง
- ขัดแค้น
- ขัดใจ
- ขึ้ง
- ขึ้งเคียด
- ขึ้งโกรธ
- ขุ่นเคือง
- ขุ่นเคืองใจ
- ขุ่นเคืองใจอย่างแรง
- ขุ่นแค้น
- คั่งแค้น
- คิด
- คิดคำนึง
- คิดถึง
- งุ่นง่าน
- จดจ่อ
- ฉุนเฉียว
- ดาลเดือด
- ดาลโทสะ
- ถวิล
- ถือโกรธ
- ทรงพระโกรธ
- นึก
- นึกถึง
- บาดหมาง
- พิโรธ
- พื้นเสีย
- มาระ
- ระลึก
- รำพึง
- รำลึก
- รุษฏ์
- ลมเสีย
- หัวฟัดหัวเหวี่ยง
- หัวเสีย
- ออกงิ้ว
- เกรี้ยว
- เกรี้ยว ๆ
- เกรี้ยวโกรธ
- เขม่น
- เคียด
- เคียดแค้น
- เคือง
- เฉียวฉุน
- เดือด
- เดือดดาล
- เลือดขึ้นหน้า
- โกรธ
- โกรธขึ้ง
- โกรธจัด
- โกรธา
- โกรธเกรี้ยว
- โทส-
- โทส
- โทสะ
- โทโส
- โมโห
- ไม่พอใจ
- ไม่พอใจอย่างรุนแรง
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น