เดียวดาย
หมายถึงว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.
หมายถึงว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.
หมายถึงน. บ่าวไพร่, คนรับใช้.
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นเล็ก ๆ บาง ๆ เช่น ใยบัว ใยแมงมุม. ว. นวลบาง, บาง ๆ, ละเอียดอ่อน เช่น นวลใย.
ใย เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ข้ารัชการ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ใยดี เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ใยไพ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หมายถึง(สำ) ก. บงการอยู่เบื้องหลัง.
ไยแมงมุม เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ลำใย เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ข้าราชกาล เป็นคำที่เขียนผิด ❌