ภาษาอีสาน

ภาษาอีสาน หมวด ข

ภาษาอีสาน หมวด ข ตามที่เคยรู้จัก ภาษาอีสาน มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ

รวมภาษาอีสาน หมวด ข

ภาษาอีสาน หมวด ข ตามที่เคยรู้จัก ภาษาอีสาน มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ

  1. ขนคิงลุก
    หมายถึง อาการกลัว,ขนลุกชัน
  2. ขนงเมือง
    หมายถึง ขอบเขตเมืองเรียก ขนงเมือง อย่างว่า เคียดที่เขาขอบขั้นเป็นเขื่อนขนงเมือง (ฮุ่ง).
  3. ขนมเส้น
    หมายถึง ขนมจีน
  4. ขวง
    หมายถึง ขวางโลก,ขวาง
  5. ขวงลาขวงปืน
    หมายถึง เก้ ๆ กัง ๆ, จะไม่ก็ไม่ไป, เก้งก้าง
  6. ขวย
    หมายถึง ขุยรุงรัง,เป็นขุย
  7. ขอก
    หมายถึง ขอบ,ริม,นอกสุด,ริมสุด,ข้างนอก,ริมข้าง
  8. ขอขมา
    หมายถึง ขอโทษ,ขอโทษจากผู้ใหญ่บางครั่งต้องมีดอกไม้ธูปเทียน
  9. ขอขะมา
    หมายถึง การขอขมา
  10. ของ,แม่ของ
    หมายถึง แม่น้ำโขง
  11. ของต้อน
    หมายถึง ของฝาก
  12. ขอด
    หมายถึง มัดให้เป็นปม
  13. ขอดอ้อป้อ
    หมายถึง ลักษณะของการห่อของที่มีขนาดเล็กโดยการพันให้แน่น
  14. ขอดไมตรี
    หมายถึง ผูกไมตรี, ผูกมิตร
  15. ขอนดอก
    หมายถึง ขอนไม้เน่า,ขอนไม้ผุ
  16. ขอบคุณหลายๆเด้อ
    หมายถึง ขอบคุณมากๆนะ
  17. ขอบแขบ
    หมายถึง เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงเคี้ยวข้าวเขียบดังขอบแขบ.
  18. ขอม
    หมายถึง คลุม , ปกปิดไว้
  19. ขอมหัว
    หมายถึง คลุมหัว
  20. ขะลำ,คะลำ
    หมายถึง ผิดประเพณี,ผิดครรลองคลองธรรม
  21. ขะหยอน
    หมายถึง ถึงว่า, มิน่าหล่ะ
  22. ขะเจ้า
    หมายถึง พวกเขา
  23. ขัดพาเข่า
    หมายถึง ไม่มากินข้าวด้วยกัน,อาการน้อยใจ
  24. ขัดหล่องหง่อง
    หมายถึง งอแง ,งอล ,อาการคนงอแง
  25. ขันสุลา
    หมายถึง ขันหมาก
  26. ขันสู้
    หมายถึง อาสา, ขันอาสา
  27. ขันหย่อง
    หมายถึง เป็นภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่มีขาสำหรับใส่ข้าวพระพุทธ
  28. ขัว
    หมายถึง สะพาน
  29. ขัว
    หมายถึง ไก่ฟ้า ไก่ป่าชนิดหนึ่ง เรียก ไก่ขัว นกขัว ก็ว่า อย่างว่า ขัวข่อขุ้มกะทากี้ก่างตอง (สังข์).
  30. ขัว (ขวา)
    หมายถึง ขวา , ด้านขวา
  31. ขัว (ขุด)
    หมายถึง การใช้เสียมขุดดินเบาๆเพื่อหาอะไรสักอย่าง
  32. ขั่นสั่น
    หมายถึง ถ้าอย่างนั้น, เพราะฉะนั้น
  33. ขั่นสั่น,คั่นสั่น,กะสั่น,คะสั่น
    หมายถึง ถ้าอย่างนั้น
  34. ขั่ว
    หมายถึง การทำอาหารให้สุกโดยใส่น้ำนิดๆ หรือการคั่วนั่นเอง
  35. ขากบ
    หมายถึง 1.)ชื่อกางเกงขาสั้นชนิดหนึ่ง มีขาสองขาคล้ายว่าวจุฬา เรียก โส้งขากบ. 2.)ชื่อว่าวชนิดหนึ่ง มีขาสองขาคล้ายว่าวจุฬา เรียก ว่าวขากบ.
  36. ขางเมือง
    หมายถึง ทหารที่ใจกล้าเหมือนเหล็กขาง สามารถรบราข้าศึกได้ชัยชนะ เรียก ทหารขาง ขางเมือง ก็ว่า อย่างว่า ตัวหนึ่งง้าวถนิมแก้วมณีโชติใสแพรว ลือเมือเถิงสวรรค์กล่าวขานขอซ้อง ภูธรท้าวหมายไปปุนชอบให้แก่อ้ายผ่องผู้ใจกล้ากว่าขาง (ฮุ่ง).
  37. ขาดเคิ่ง
    หมายถึง ขาดครึ่ง ,ถูกตัดเป็นสองส่วนเท่าๆกัน
  38. ขาน
    หมายถึง ตอบคำถาม, ตอบ
  39. ขาบ
    หมายถึง กราบ (เป็นคำเก่า)
  40. ขาวจากพาก
    หมายถึง ขาวพราวละลานตา
  41. ขาวจุ่นผุ่น
    หมายถึง ขาวนวล
  42. ขาวจ่านผ่าน
    หมายถึง ขาวละลานตา
  43. ขาวออกลอก
    หมายถึง ขาววอก
  44. ขาวโอกโลก
    หมายถึง ขาววอก
  45. ขาเลาะ
    หมายถึง คนที่ชอบเที่ยวเตร่ไปเรื่อย ส่วนมากจะใช้กับวัยรุ่นหนุ่มสาวที่ชอบเตร็ดเตร่ เที่ยวเล่นสนุกสนาน
  46. ขาโขง
    หมายถึง ขางอ,ขาโค้ง
  47. ขาโต้ย
    หมายถึง หน้าขา , ขาออ่น , โคนขา
  48. ขิว,ฉิ๋ว
    หมายถึง หมั่นไส้,กลิ่นเหม็นไหม้ที่มีกลิ่นฉุนหรือเหม็นสาบ , เหม็นเขียว
  49. ขีณาสวะ
    หมายถึง พระผู้สิ้นอาสวะกิเลส, พระอรหันต์.
  50. ขีด
    หมายถึง ลากให้เป็นรอยเส้นหรือสาย ด้วยปากกา ดินสอ หรือของมีคมอย่างอื่นเช่น ขีดเส้นสามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม ขีดลวด ขีดลาย.
  51. ขีดขั้น
    หมายถึง คั่น, ขอบเขต การกำหนดให้แน่นอนลงไปเรียก ขีดขั้น เช่น เขตบ้าน เขตเมือง เขตวัด.
  52. ขีน
    หมายถึง ไม่ชอบหน้า, ไม่พอใจ, ไม่ชอบ ขืน, ฝืน อย่างว่า ว่าเล่าทำเปืองปุ้นสมคามคลาที่ ดั่งนั้น ลุลาภพร้อมใจป้าห่อนขีนเมื่อใด (ฮุ่ง). ขัด อย่างว่า เมื่อนั้นสองแม่ป้าโลมลูกเอาใจ ก็บ่ขีนกุมารมอบศรศิลป์แก้ว บาก็ยินดีแท้ธรงศรขัดดาบ สองแม่ป้าเฮียงข้างลูบเลิง (สังข์). ขัดขืน อย่างว่า นางก็โจมแจ่มเจ้าองค์อ่อนยอมใจ ก่อนเถิ้น อาบ่มีขีนขืฃัดซิค่อยเติมตามน้อย (สังข์).
  53. ขีนขัด
    หมายถึง ขัดข้อง
  54. ขี่กระบอง,ขี้ใต้
    หมายถึง ไม้ผุผสมกับน้ำมันยางธรรมชาติใช้จุดไฟแทนตะเกียงน้ำมัน
  55. ขี่ถืกป๊อง,ขี่สบป๊อง
    หมายถึง เลือกสุ่มๆแต่ก็ได้ของดี,เดาสุ่มๆก็เดาถูก, ฟลุ๊ค
  56. ขี่หมินหม่อ
    หมายถึง เขม่าก้นหม้อ
  57. ขี่หิน
    หมายถึง ก้อนหิน,ลูกหิน,หิน
  58. ขี่แข่ว
    หมายถึง ขี้ฟัน
  59. ขี้กะตก , ขี้ตก ,ขี้โป้
    หมายถึง ยางของต้นไม้ที่หล่นลงตามพื้นดิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้
  60. ขี้กะตืก
    หมายถึง พยาธิ
  61. ขี้กะตู่,เขียดกะตู่,ขี้คันคาก,ขี่คั่นคาก
    หมายถึง คางคก
  62. ขี้กะยือ
    หมายถึง โรคหอบหืด
  63. ขี้กะเดียม
    หมายถึง รู้สึกจักจี้ เรียก หนักขี้กะเดียม หนักกะเดียม ก็ว่า.
  64. ขี้กะเตอะ
    หมายถึง สวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า
  65. ขี้กะเทิก , ขี้กะเทอ , ขี้กะเท่อ
    หมายถึง เสมหะ ,เสลด
  66. ขี้กะเท่อ
    หมายถึง เศลษม์ เศลษม์ เรียก ขี้กะเท่อ.
  67. ขี้กะเพย
    หมายถึง เส้นไหมที่สาวจากฝักหลอกหลีบ ฝักหลอกกลีบ ก็ว่า เส้นไหมชนิดนี้ไม่เรียบร้อย เรียก ไหมขี้กะเพย.
  68. ขี้กั่ว
    หมายถึง ตะกั่ว ชื่อแร่ธาตุสีขาวนิดหนึ่งใช้ทำเป็นโรคปืน ลูกแห เรียก ขี้กั่ว กั่ว ก็ว่า.
  69. ขี้ขาบ
    หมายถึง จะเข็บ, ตะเข็บ.
  70. ขี้ข้า
    หมายถึง ทาส
  71. ขี้ควง
    หมายถึง รังของตัวแมลงชนิดหนึ่ง ในจำพวกชันโรง แต่ตัวโตกว่า ลักษณะแข็งเปราะ ใช้ทำใต้ได้ ตัวแมลงชนิดนี้เรียก แมงขี้ควง.
  72. ขี้คุย
    หมายถึง ทะนงตัวว่าสวยสดงดงามหรือเก่งกล้าสามารถอย่างนั้นอย่างนี้.
  73. ขี้ค้าน,ขี้คร้าน
    หมายถึง ขี้เกียจ
  74. ขี้งา
    หมายถึง ชื่อผ้าไหมชนิดหนึ่ง ใช้ไหมขาวกับไหมดำปนกัน เช่น เครือหูกเป็นไหมดำไหมที่ทอเป็นไหมขาว เมื่อสำเร็จแล้วจะเป็นสีขี้งาคือสีขาวกับสีดำปนกัน.
  75. ขี้ชี
    หมายถึง ชัน ชันเรียก ขี้ชี ยางไม้จิกไม้ฮังที่ห้อยแขวนอยู่ตามต้นหรือกิ่ง เรียก ขี้ชี เอายางนี้มาป่นให้ละเอียดผสมน้ำมันยาง ทาคุ ทาอุแอ่งที่แตก ทาเรือที่แตกหรือรั่ว.
  76. ขี้ช้าง
    หมายถึง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นขี้ช้าง.
  77. ขี้ซีก , ขี้สีก
    หมายถึง น้ำครำ
  78. ขี้ซุ๊
    หมายถึง อาการท้องร่วงอย่างรุนแรง
  79. ขี้ดิน
    หมายถึง ดิน,ก้อนดิน
  80. ขี้ดินดาก
    หมายถึง ดินเหนียวสีแดงปนขาว เนื้อละเอียดอยู่ใต้พื้นดินลึกๆ เรียกขี้ดินดาก
  81. ขี้ดื้อขี้มึน
    หมายถึง ซุกซน
  82. ขี้ตกป่อง
    หมายถึง พลุ๊ค ได้มาแบบโชคช่วย
  83. ขี้ตะแร้
    หมายถึง รักแร้
  84. ขี้ตะโหลก
    หมายถึง พื้นดินที่ไม่เรียบ ,ตะปุ่มตะป่ำ, ก้อนดินที่เกิดจากการไถนา
  85. ขี้ตัวะ
    หมายถึง ขี้โกหก โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตัวะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตัวะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตัวะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).
  86. ขี้ตั๋ว
    หมายถึง ขี้โกหก โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตั๋วะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).
  87. ขี้ตั๋วะ
    หมายถึง โกหก พุดปด พุดเท็จ พูดโกหกหลอกลวง เรียก ตั๋วะ อย่างว่า อย่ามาตั๋วะให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทรายหว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้มกลางบ้านมื่นชะเล (ผญา).
  88. ขี้ถี่
    หมายถึง ขี้เหนียว,หวงของ ตระหนี่ คนตระหนี่เรียก ขี้ถี่ อยากได้ของจากคนตระหนี่ต้องขอนาน อย่างว่า ขี้ถี่ขอคน (ภาษิต)
  89. ขี้ถี่ (นก)
    หมายถึง นกทึดทือ นกทึดทือเรียก นกขี้ถี่ นกชนิดนี้ร้องเสียงดังทึดทือทึดทึ้ง ก็ว่า อย่างว่า ใผชิหลิงเห็นใส้ตับไตนกขี้ถี่ มันหากฮ้องทึดทึ้งใจเลี้ยวใส่กระป ู(ผญา)
  90. ขี้ทักแท่
    หมายถึง ไส้เดือนตัวเล็กเรียก ขี้ทักแท่ ขี้ทักแท่เหมือนไส้เดือน แต่ตัวเล็กกว่า สีจ่อนข้างแดง ชอบอยู่ตามที่ชื้นตามขี้สีก ชอบกัดกินรากพลู
  91. ขี้ทา
    หมายถึง ดินที่มีธาตุเกลือปน เรียก ขี้ทา เมื่อต้องการเกลือสินเธาว์ ก็เอาดินนี้ไปกรองต้มในหม้อให้เป็นเกลือ.
  92. ขี้ทูด
    หมายถึง โรคเรื้อน โรคเรื้อนชนิดที่ตีนมือไม่หงิกงอ เรียก ขี้ทูด ชนิดที่ตีนหงิกมืองอ เรียก กุฏฐัง.
  93. ขี้นก
    หมายถึง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นขี้นก.
  94. ขี้พื้นปาก
    หมายถึง ลักษณะคล้ายกับว่าโดนนินทา เป็นขี้ปากของชาวบ้าน
  95. ขี้ฟ้า
    หมายถึง เมฆ, กลีบเมฆ, ก้อนเมฆ
  96. ขี้มะเฮ็ง
    หมายถึง มะเร็ง มะเร็งคือโรคขี้มะเฮ็ง ขี้มะเฮ็งอาจแยกได้เป็น 2 ชนิด ชนิดที่เป็นแอ่งเหมือนเป็นแอ่งน้ำขนาดตื้น มีน้ำหนองไหล และขนิดที่เป็นเนื้อเน่า.
  97. ขี้มักย้อง
    หมายถึง บ้ายอ
  98. ขี้ม้อน
    หมายถึง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ผลมีรสเปรี้ยว เรียก ต้นส้มขี้ม้อน.
  99. ขี้ม้า
    หมายถึง ชื่อขนมชนิดหนึ่ง มีลักษณะเหมือนขี้ม้า เรียก เข้าหนมขี้ม้า.
  100. ขี้ยาง
    หมายถึง น้ำมันยาง น้ำมันที่เกิดจากต้นยางหรือต้นไม้อื่น นิยมเรียก ขี้ยาง ขี้ยางนี้เอามาผสมกันขอนดอกทำเป็นกะไต้หรือกระบอง สำหรับจุดไฟให้เกิดแสงสว่าง.

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ภาษาอีสาน หมวด ข"