คนควรให้ของที่ควรให้ เป็นพุทธศาสนสุภาษิต ในหมวด หมวดทาน - พุทธสุภาษิต

ค้นหาพุทธสุภาษิต

พุทธสุภาษิต "คนควรให้ของที่ควรให้"

- มีทั้งหมด 1 คำ/สำนวน ดังนี้

1/1
คนควรให้ของที่ควรให้
หมวดหมู่ หมวดทาน

พุทธสุภาษิต ที่คล้ายกับ "คนควรให้ของที่ควรให้" ได้แก่

พุทธสุภาษิต	หมวดหมู่
ไม่ควรเสพธรรมที่เลว ไม่ควรอยู่กับความประมาท ไม่ควรเสพมิจฉาทิฏฐิ ไม่ควรเป็นคนรกโลก	หมวดธรรม
ไม่ควรสนิทสนมกับคนชั่ว	หมวดคบหา
ถึงคนคุ้นเคย ก็ไม่ควรวางใจ	หมวดคบหา
ผู้ใดไม่ให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อผู้นั้นประสบความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมได้สหาย	หมวดทาน
ทุกคนควรทำหน้าที่ของตนและไม่ควรประมาท	หมวดชีวิต-ความตาย
ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป	หมวดคบหา
ไม่ควรไว้ใจ ในคนไม่คุ้นเคย	หมวดคบหา
ผู้ใดให้ทานในบุคคลที่ไม่ควรให้ ไม่ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อผู้นั้นถึงความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมไม่ได้สหาย	หมวดทาน
ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย แม้ในคนคุ้นเคยก็ไม่ควรไว้ใจ	หมวดคบหา

พุทธสุภาษิต หมวด "หมวดทาน" เหมือนกับ "คนควรให้ของที่ควรให้" ได้แก่

การเลือกให้ พระสุคตทรงสรรเสริญ	การให้ทานนั้นปราชญ์สรรเสริญกันโดยมากอย่างแน่นอน แต่ กระนั้น บทธรรมก็ยังประเสริฐกว่าทาน
กินคนเดียว ไม่ได้ ความสุข	ของที่ให้แล้ว ชื่อว่านำออกไปอย่างดีแล้ว
ของที่ให้แล้ว ชื่อว่าออกผลเป็นความสุขแล้ว ส่วนของที่ยังไม่ได้ให้ ยังไม่มีผลเช่นนั้น	คนควรให้ของที่ควรให้
คนฉลาด พลอยยินดีการให้ทาน	คนดี ชอบช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น
คนดี บำเพ็ญประโยชน์แก่ปวงชน	คนดีจัดการโภคทรัพย์ ทำประโยชน์แก่คนจำนวนมาก
คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน	คนมีปัญญาอยู่ครองเรือน ก็เป็นประโยชน์แก่คนจำนวนมาก
คนใจการุณ ช่วยแก้ไขคนให้หายโศกเศร้า	คนใด มั่งมีทรัพย์สินเงินทอง มีของกินของใช้มาก แต่บริโภคของอร่อยคนเดียว นั้นเป็นปากทางแห่งความเสื่อม
คนใด มารดาบิดาแก่เฒ่า ล้วงพ้นวัยหนุ่มวัยสาวไปแล้ว ตนเองสามารถก็ไม่เลี้ยงดู นั้นคือปากทางแห่งความเสื่อม	จงช่วยเหลือคนเดือนร้อน ด้วยความตั้งใจ
ชนเหล่าใด สร้างสวน ปลูกป่า ให้โรงประปา บ่อน้ำ และ ที่พักอาศัย บุญของชนเหล่านั้นย่อมเพิ่มพูนทุกเมื่อ ทั้งคืนทั้งวัน	ตรวจดูด้วยจิต ทั่วทุกทิศแล้ว ไม่พบใครที่ไหน เป็นที่รักยิ่งกว่าตนเลย คนอื่นก็รักตนมากเช่นเดียวกัน ฉะนั้น ผู้รักตน จึงไม่ควรเบียดเบียนคนอื่น
ท่านว่า ทานและการรบ เสมอกัน	นกชนิดหนึ่งเที่ยวบินอยู่ตามช่องเขา และ ไหล่เขา มีชื่อว่านกมัยหกะ มันบินไปสู่ต้นเลียบอันมีผลสุก แล้วร้องว่า ของข้า ๆ เมื่อนกมัยหกะร้องอยู่อย่างนั้นฝูงนกทั้งหลายก็พากันบินมาจิกกินผลเลียบ แล้วก็พากันบินไป นกมัยหกะก็ยังพร่ำอยู่อย่างเดิมนั้นเอง
ดู พุทธสุภาษิต หมวด "หมวดทาน" ทั้งหมด

บทความเพิ่มเติม