พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความสุข
รวมพุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความสุข
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดความสุข ตามที่เคยรู้จัก พุทธสุภาษิต มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีต
- กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลัง
- การที่ไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตนนั้นทำง่าย
- การประพฤติประโยชน์กับคนไม่ฉลาดในประโยชน์ ไม่นำสุขมาให้เลย
- การสร้างสมความดี นำสุขมาให้
- การแสดงสัทธรรม นำความสุขมาให้
- การใดเป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย การนั้นแลทำได้ยากยิ่ง
- การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุข
- การไม่ทำความชั่วทั้งปวง 1 การบำเพ็ญความดีให้เพียบพร้อม 1 การชำระจิตของตนให้ผ่องใส 1 สามนี้ คือคำสอนของพระพุทธเจ้า
- คนมีความชั่วย่อมเดือนร้อน เพราะกรรมของตน
- คนเรานี้ ถ้ามีอันทำชั่วลงไป ก็อย่าพึงทำความชั่วนั้นซ้ำเข้าอีก
- ความชั่ว คนชั่ว ทำง่าย
- ความชั่ว ไม่ทำเสียเลย จะดีกว่า
- ความดี คนชั่ว ทำยาก
- ความดี คนดี ทำง่าย
- ความดี ทำไว้แล จะดีกว่า
- ความดี โจรลักไม่ได้
- ความดีที่ทำไว้เองนี้แหละ เป็นทรัพย์ส่วนของตัวโดยเฉพาะ
- ความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
- ความสงบระงับแห่งสังขารนั้น เป็นสุข
- ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มี
- ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลาย นำสุขมาให้
- ความไม่เบียดเบียนกันเป็นสุขในโลก
- จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาล
- ช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยได้มากมาย จากดอกไม้กองหนึ่ง ฉันใด คนเรา เกิดมาแล้วก็ควร สร้างความดีงามให้มาก ฉันนั้น
- ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย คำว่า บุญ นี้เป็นชื่อของความสุข
- ตายเพราะชอบธรรมดีกว่า อยู่อย่างไม่ชอบธรรม จะมีค่าอะไร
- ถึงคราวจะสิ้นชีพ บุญก็ช่วยให้เป็นสุข
- ทำกรรมใดแล้ว ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลไม่ดี
- ทำกรรมใดแล้ว ไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลดี
- ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว
- ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว นำมาซึ่งความสุข
- ธรรมนั่นแหละ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
- ธีรชนสร้างความดีทีละน้อย ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความดี
- นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง
- บัณฑิตนั้น ถึงถูกทุกข์กระทบ ถึงพลาดพลั้งลงก็คงสงบอยู่ได้ และ ไม่ละทิ้งธรรมเพราะชอบหรือชัง
- บัณฑิตไม่ประกอบความชั่ว เพราะเห็นแก่ความสุขส่วนตัว
- บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ
- บุคคลใดเคยทำกรรมชั่วไว้ แล้วกลับตัวได้ หันมาทำดีปิดกั้น บุคคลนั้นย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์อันพ้นจากเมฆหมอก
- บุคคลใดในกาลก่อนเคยผิดพลาด ครั้นภายหลังเขากลับตัวได้ไม่ประมาท บุคคลนั้น ย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์ อันพ้นจากเมฆหมอก
- ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุข
- ผู้อิ่มในธรรม ย่อมนอนเป็นสุข
- ผู้เจริญเมตตาดีแล้ว หลับและตื่นย่อมเป็นสุข
- พาลชนสร้างสมความชั่วทีละน้อย ก็เต็มเพียบไปด้วยความชั่ว
- พึงสละทรัพย์ เพื่อเห็นแก่อวัยวะ พึงสละอวัยวะ ในเมื่อจะรักษาชีวิต พึงสละได้หมด ทั้งอวัยวะ ทรัพย์ และ ชีวิต ในเมื่อคำนึงถึงธรรม
- ละเหตุทุกข์ได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวง
- สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม
- อย่าดูหมิ่นความชั่วว่าเล็กน้อย คงจักไม่มีผลมาถึงตัว
- อย่าพึงสร้างความพอใจในความชั่วนั้น การสั่งสมความชั่ว เป็นการก่อความทุกข์
- เกียรติไม่ทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรม
- เพราะน้ำหยดทีละน้อย หม้อน้ำก็ยังเต็มได้
- ไม่ควรทำบาป แม้เพราะเห็นแก่กิน
- ไม่พึงปรารถนาความสำเร็จแก่ตน โดยทางไม่ชอบธรรม
- ไม่ได้แต่ชอบธรรมดีกว่า ถึงได้แต่ไม่ชอบธรรมจะดีอะไร
