คำไวพจน์ ร้องไห้
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
"คำไวพจน์ ร้องไห้" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำไวพจน์ ร้องไห้ ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- กระซิก
- กระอืด
- กระโหย
- กันแสง
- กำสรวล
- กินน้ำตา
- กินน้ำตาต่างข้าว
- คร่ำครวญ
- งอแง
- จะจ๊า
- จาบัล
- จาบัลย์
- ซะซิกซะแซะ
- บีบน้ำตา
- ประปราน
- พิลาป
- ฟูมฟาย
- ยม
- รวะ
- ร่ำไห้
- ร้องกระจองอแง
- ร้องจ๊า
- ร้องห่ม
- ลักสร้อย
- สะอึกสะอื้น
- ฮือ
- เครงคร่ำ
- เป่าปี่
- เศร้าโศก
- เสียน้ำตา
- แง
- แหกปากร้อง
- โรท
- โรทนะ
- โรทะ
- โศก
- โศกา
- โศกาดูร
- โศกี
- โหยไห้
- โอดกาเหว่า
- โฮ
- ไห้
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น