คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้

คำในภาษาไทย

ภูมิ

คำบาลีภูมิ

คำสันสกฤตภูมิ

ความหมายแผ่นดิน. (ไทย) + (พูม) พื้น, ชั้น, พื้นเพ, ความรู้ เช่น อวดภูมิ/อมภูมิ; สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย เช่น วางภูมิ.

อ่านว่า /พูม/ /พู-มิ/ /พูม-มิ/

พจนานุกรมไทย ภูมิ หมายถึง:

  1. [พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.

  2. [พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.

 ภาพประกอบ

  • ภูมิ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ภูมิ คำในภาษาไทย ภูมิ คำบาลี ภูมิ คำสันสกฤต ภูมิ ความหมาย แผ่นดิน. (ไทย) + (พูม) พื้น, ชั้น, พื้นเพ, ความรู้ เช่น อวดภูมิ/อมภูมิ; สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย เช่น วางภูมิ.

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ตรีภูมิ ภมร, ภุมรา ภัณฑุปกรณ์ ภาค ภาคภูมิ ภาวะ ภาษา ภีม ภูมิฐาน ภูมิภาค ภูมิใจ ยุทธภูมิ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ภูมิ"

 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"